Gisteravond mochten we drie uur tafelen voordat we de (overigens tegenvallende) voorstelling van Don Quichot in Holland zagen. Alle tijd om te filosoferen over wat er binnenin de buik allemaal gebeurt en hoe een klein kindje zich ontwikkelt.
We weten dat ons kind al kan dromen. En we vroegen ons af wat ie dan ziet? Het verschil tussen licht en donker neemt ie waar. Hij of zij heeft nog nooit gras, bomen of zon gezien, dus daar kan ie niet van dromen. Fantasie… tsja, heeft een ongeboren kind fantasie? En waar bestaat dat dan uit? Wij kunnen daar van alles bij bedenken, maar zonder kader, concepten en concrete beelden moeten het bijzondere dromen zijn…
We zijn er nog niet uit. In ieder geval wel leuk denkvoer om de komende weken een aantal mensen eens over te polsen!