De ontwikkeling gaat in sprongetjes en de afgelopen dagen ging het hard! Mette graait actief rondom zich heen. Onze neuzen zitten bijna onder de schrammen van haar scherpe nagels. Ze kijkt gebiologeerd naar iedere handeling die we verrichten. Met name wanneer ze op schoot zit terwijl we aan tafel eten is verder entertainment overbodig. Wat een ogen. Ze kijken werkelijk het eten bijna uit onze mond…
Liggend op de bank op de Kempervennen rekt en strekt ze meer dan ooit tevoren. Een bal die buiten bereik lijkt te liggen weet ze toch te beroeren. En als we een beetje hulp bieden door het labeltje tussen haar vingers te manoeuvreren, heeft ze dat door, sluit ze haar knuistje om de bal daarna met een geopende hand alsnog een mep te verkopen waardoor hij weer buiten bereik ligt. Dat zijn spelletjes die heel lang kunnen duren! Zou het het volleybaltalent van Juliette zijn dat zich nu al openbaart als genetische erfenis?!