In ons Toscaans appartement ligt een rustieke tegelvloer. Voor ons Toscaans appartement is een zitje. Dat is uitgevoerd in kleine kiezelstenen. Die liggen los en hebben vanaf dag 1 een uitgesproken aantrekkingskracht op Mette. En als met alles is het eerst zaak om te proeven. En hoewel de twee beginnetjes van voortanden wel een stoot kunnen hebben, denken we dat een kiezel wat al te zwaar op de maag zal liggen.
Naarmate de week vordert blijft Mette de kiezels opzoeken. We hebben het oppakken en ‘teruggooien’ ruimhartig beloond met applaus, strelen en aanmoedigende woorden, maar toch blijft ook de steenhonger aanwezig. Met iedere eerste hand naar de kiezels beseft ze blijkbaar dat ze een keus heeft. Schichtig en met een grote grijns checkt ze even de omgeving om te zien of we meekijken. Dat doen we angstvallig met een gehospitaliseerde maaglediging als te vermijden doembeeld. Afleiding met ander speelgoed werkt maar tijdelijk. Van het eten van stenen naar het spelen ermee gaat deze week erg langzaam. We blijven alert.