Mette tijgert er op los de laatste weken. De behendigheid neemt toe en de snelheid ook. Ook de Toscaanse ruwe tegels zijn geen belemmering op met blote armen en benen overheen te schuren. Wij bezien het met gemengde gevoelens, maar zolang het niet tot klachten leidt (en die worden dan luid en duidelijk geuit) laten we haar maar even.
Vanmiddag zoeken we een plek bij het zwembad en op handdoek en sarong is er een mooi speelveld. Zodra ook Sarah en Kaat zich melden als naaste badgasten wil Mette naar hen toe. Spelen! Dat betekent ook kruipend van de handdoek af en een stukje door het gras. Dat kriebelt zichtbaar aan haar buik. En die tilt ze dan ook met vereende krachten omhoog. Daar waar we de afgelopen weken in afwachting waren of ze haar kont op zou gaan tillen met het kruipen, zien we het nu spontaan maar met moeite gebeuren. Maar alleen op het gras. Want zodra ze weer op de stenen of op de sarong ligt, kruipt ze verder in de vertrouwde stand: tijgerend!