De middagslaapjes op de camping zijn niet zo vanzelfsprekend als thuis. Zondagmiddag komt Mette al moeilijk in slaap. Nadat we haar tussendoor twee keer zonder resultaat uit haar bed gehaald hebben voor schijnbaar een dwarse boer, besluiten we een rondje te rijden met de koets. De reis start hobbelend over het gras van de camping en Mette moet zichtbaar moeite doen haar ogen open te houden. Zodra we over het knisperende grint rijden leg ik haar konijn op haar ogen en een paar tellen later is ze in dromenland.
Vanmiddag zitten we met zijn drieën aan het Veerse Meer. We hebben de buien van vanochtend in de tent beleefd en genieten nu van een luchtig briesje en een stralende zon nabij Kamperland. Met krentenbrood als lunch is het verwennerij. Een paar meeuwen schreeuwen jaloers om brood. Spelend langs de waterkant met steentjes en schelpjes eindigen we ons spel door achter twee vlinders aan te rennen. Mette is dolenthousiast van al die beweging en nieuwe ervaringen. Omdat het voor ons wel erg rustig is aan de waterkant en we nog wel wat beweging kunnen gebruiken besluiten we Mette voor haar middagslaapje in de koets te leggen. Met een wandeling naar Kamperland heeft ze vast voldoende tijd om haar middagslaapje te vatten.
We leggen haar in de koets en gaan op pad. De eerste meters zijn nog vol interactie en we spelen het spel van vingers die elkaar opzoeken. ‘Klap eens in je handjes’ gaat in flarden goed. Vooral ‘op je bozebolletje‘ is favoriet. Na de eerste geeuw temperen we het enthousiasme wat en wanneer haar oogjes lijken te vechten tegen de slaap, plaats ik haar konijn weer op haar gezicht. Dat werkt…
… Trots kijk ik naar Juliette en net als ik wil pochen met hoe goed ik dat kan, grijpen twee knuistjes razendsnel het konijn van haar gezicht en met een brede grijns laat Mette zien dat ze zojuist verstoppertje speelde! Ze is nog klaarwakker. We zijn er allebei ingetuind! We spelen haar spelletje graag mee en lachen uitbundig. Dit is humor zoals we er allemaal hard om kunnen lachen!