Over haar verjaardag meer in een andere post. Deze avond na haar verjaardag blijken er duidelijk nog wat prikkels niet verwerkt te zijn. De boeren zijn er al uit, maar Mette lijkt nog met geen haar op haar hoofd aan slapen te denken. Ze wrijft wel af en toe in haar ogen, maar uit haar energie is op te maken dat ze licht overprikkeld is geraakt vandaag.
Op mijn arm, naast mij in bed (en ik doezel af en toe al weg in een lichte roes), kruipend over de dekens van ons bed… Met speen en knuffel is niets mis en die mogen in de buurt blijven, maar het zijn nog niet de juiste maatjes om mee te gaan slapen. Terwijl we haar rond 20.00 op bed proberen te krijgen, vat ze uiteindelijk pas rond 21.30 de slaap.