We komen vanochtend na een nachtelijke bevalling thuis. Opa en oma zijn gisteravond ingevlogen als nachtelijke oppassers en samen met opa komt Mette ons beneden op de parkeerplaats tegemoet. Juliette en ik zijn al uitgestapt en ontvangen Mette. Die heeft overduidelijk een andere focus: “Waar is mijn zusje?” is de eerste vraag die ze stelt bij de aanblik van pa en ma met ‘lege handen’.
Even later klimt Mette de auto in om daar in de maxi-cosi haar broer Jesper te bewonderen. Een korte blik op de verworven plek achter de stoel van papa maakt dat ze ook even haar eigen plek bevestigd wil zien: “Dat is mijn stoel hè, papa?” Maar natuurlijk.
Op de parkeerplaats is er alle tijd om Jesper te bewonderen. Mette straalt liefde.
Even later komen we thuis, waar oma op ons wacht en Mette aan haar eerste cadeaus mag beginnen. Het is een mooi thuiskomen.