Mette heeft ergens de associatie opgebouwd van autorijden betekent snoepen (of iets lekkers eten). We zijn vandaag op de terugweg vanaf ons vakantieadres en na scherp 200 meter is de vraag al gesteld.
We hebben toegelicht dat het WEL vragen om een snoepje GEEN snoepje oplevert en dat wij dan vanzelf een keer een snoepje geven. Dat moment is net gepasseerd en Mette benoemt dat ze er nog wel een zou lusten. Dat signaal negeer ik en ik rommel wat aan op de bijrijdersstoel.
Een minuut of 10 later wordt de vraag zorgvuldig geformuleerd: “Kan je een snoepje vinden, of niet?” We vragen ons af of ze echt zo slim is, of dat het per ongeluk zo haar mond ontglipt.