We zijn deze week een weekje weg met de familie Tieleman. Het dagelijkse leven draait rondom de fles, slaapjes en het niet in slaap komen van Lars en Mette. En als hoogtepunt van de dag trekken we er op uit naar de Aqua Mundo. Een zwemparadijs dat zo’n twintig jaar geleden al een enorme indruk maakte op ons als kinderen. En we beseffen ons nu pas dat het dat op Mette ook doet. Een waterval van geroezemoes en watergeklater komen ons al tegemoet in de kleedruimtes.
Opgetuigd met een waterluier gaan we naar binnen. Ze laat zich de hoge temperatuur duidelijk welgevallen en kijkt nieuwsgierig in het rond. We zoeken een rustig plekje op in het bad en gewapend met fotocamera maakt Mette kennis met het best koude water. Haar deert de temperatuur niet echt. Ze heeft het naar haar zin. Zoveel is wel duidelijk.
Kopje onder
De verhalen doen de ronde dat kinderen gewoon onder water kunnen en dat niet erg vinden. Ik vind het een belevenis op zich om dat te proberen, maar laat de verantwoording graag over aan Juliette. Die is iets voorzichtiger met dochterlief, en ik besef dat dat op dit moment wel handig kan zijn om te voorkomen dat zij een langdurig watertrauma op zou lopen. Onze strandvakanties zijn me te lief om dat hier te riskeren. En kopje onder halen we net niet, maar haar onderdompeling ondergaat ze zonder huilen. Ze lijkt blij weer boven water te zijn en speelt daarna weer lekker verder.
Dit is helemaal naar oma’s hart! Ons kleinkind ktijgt het waterplezier al aardig te pakken! Met oma buiten in het bubbelbad als het iets minder koud is….ik verheug me er nu al op!!