De vloer is bezaaid met cadeaupapier, duplo, een loopwagen en daartussen scharrelen Mette, neef Lars en nicht Imke rond. Nuria bekijkt het tafereel van een afstandje vanuit haar maxi cosi.
Dan komt het cadeau van Oma en Opa Tieleman. Een langwerpig pakket met kleurig papier. Mette zit half op schoot tussen mijn benen. Het principe van uitpakken is ondertussen bekend. Het principe van plakband nog niet, dus ik help haar graag op weg.
Beetje bij beetje ontwaart zich een kleurrijke pop die haar lief toelacht maar met zijn hoofd nog zorgvuldig met een strakke clip in de doos bevestigd zit.
Zodra de clip los is krijgt Mette de pop in handen. Wat dan gebeurt ontroert me intens: met haar twee knuistjes brengt ze haar nieuwe vriendje naar haar gezicht toe en ze knuffelt hem.
Een paar minuten later zingen we allemaal lang zal ze leven. Het idee haar de komende drie weken te moeten missen valt me op dit moment erg zwaar. Ik neurie maar wat mee terwijl ik haar nog een stevige knuffel geef.