Fietsend vanuit The Hub ben ik nieuwsgierig naar hoe het Juliette en Mette vandaag is vergaan. Wanneer ik thuis kom zitten Juliette en Mette op de bank. Ze hebben het naar hun zin. Ik bekijk het tafereel van een afstandje. Dan vangt Mette mijn blik op. In een korte seconde checkt ze haar waarneming bij Juliette. En dan krijg ik een volle glimlach van herkenning. Wat is dit heerlijk thuiskomen zeg!
een blikje in de toekomst:
Mette is 1.5 jaartje ouder, en op het plein van de opvang krijgt ze jou in het oog als je haar op komt halen: grote glimlach…. en dan… PAPA! PAPA! PAPA! roepend komt ze op je af hobbelen…
Puur geluk.