We ontdekken vanavond aan tafel dat we in onze meegaandheid ondertussen een patroon hebben ontwikkeld dat opgemerkt is. Mette maakt er gretig gebruik van. Terwijl wij nog aan onze maaltijd zitten is Mette al klaar met eten. Ze zoekt wat afleiding en ze neemt half gedraaid plaats op haar stoel. Ze loopt het risico van vallen en zit ook op een manier die wij niet willen. Juliette maant Mette dat ze recht op haar stoel moet gaan zitten en even moet wachten tot wij klaar zijn met eten. Mette heeft het scenario in haar hoofd waar de soep wat minder heet gegeten wordt en legt Juul graag alvast wat woorden in haar mond: “Moet je ‘vooruit’ zeggen, mama.”
Na een ingehouden geproest over zoveel assertiviteit, manen we Mette opnieuw midden op haar stoel. Dat doet ze.