Juliette verschoont Mette. Tussen twee voedingen heeft ze het prima naar haar zin. De eerste honger is gestild en de vieze luier ruilen we voor een schone. Tussendoor doet Mette de oefeningen van de fysiotherapeut en de viscerale therapeut (zoiets als een ostheopaat) om er voor te zorgen dat haar hoofd ook af en toe naar rechts kijkt.
Ik zit in de woonkamer en lees de krant. Juliette doet de oefeningen koerend en kirrend. Zo krijgen we vaak contact en lacht Mette regelmatig. Dan opeens is er een nieuw geluid. Uit de mond van Mette stijgt haar eerste schaterlach op. Kort maar uitbundig. De krant blijft voor wat ie was en ik kijk nieuwsgierig om het hoekje om te zien of er nog een herhaling komt.
Daarvoor moeten we wachten tot een volgende keer…