We zijn vandaag weer thuis. Een weekje Kempervennen was intensief. Thuis is er alle rust. Die doet ons goed. En als ik stilsta bij wat we Mette de afgelopen dagen allemaal hebben zien doen, dan ontwikkelt ze zich met grote sprongen. Over grijpgrage handjes schreef ik eerder al. Ze doet meer en meer haar best te gaan zitten. Af en toe rolt ze per ongeluk om terwijl ze reikt naar haar speelgoed. De fles krijgt ze met een beetje hulp zelfstandig in haar mond. En met haar ogen volgt ze alles wat er rondom haar gebeurt met nauwgezette interesse.
Maar goed, we zijn dus weer thuis. En na een voeding is ze de box met eigen speelgoed al snel zat. Ze wil hoogwaardiger vermaak. En dat geef ik haar met plezier en alle liefde door op het kleed met haar te spelen. Gymnastiekoefeningen met de spekbeentjes van links naar rechts. Een zelfgemaakt liedje sluit al snel aan bij het ritme dat we volgen.
Aansluitend masseer en kietel ik haar buik met mijn neus en onder luid gekir en gekoer ondergaat ze ook het kietelen in haar zij. Ik pruttel haar in haar nek en we hebben samen dikke pret. Haar handjes klauwen zich vast in mijn haar en Mette’s ontdekkingstocht is compleet. Het wordt een jaar met grote veranderingen!