Over tandenpoetsen bij peuters is veel te vinden op internet. Bijna 100.000 hits reppen over liedjes, zelf doen, vingerborstels, dwang en dat het gewoon noodzakelijk is en bij de verzorging hoort. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik het het minst leuke klusje vind, zo vlak voor het slapen gaan. Mette wil geen borstel in haar mond. Nou ja, wel de pasta er af snoepen, maar geen poetsbeweging. Althans, niet door mij. Zelf de borstel in handen geeft weinig resultaat. Dan kauwt ze hooguit willekeurig wat op de haren van de borstel.
Gekke bekken werkt wel. Sinds ze ontdekt heeft dat het aan mijn neus friemelen leidt tot een hoog stemmetje en gekke bekken, is het hard lachen. Dan gaat de mond open en werkt het voor 5 seconden. Dat is niet genoeg om 2 minuten mee te vullen. Dan komt dus opnieuw mijn neus in stelling en is het opnieuw lachen. Wanneer ik mazzel heb, of vooral wanneer Mette mazzel heeft, blijft de mond wat langer open. Vanavond is dat niet het geval.
Zodra ze in bed ligt merk ik dat mijn neustussenschot wat rauw is. Voor morgenavond check ik nog eens even wat andere tips om tot goed tandenpoetsen te komen. Misschien dat het toch wat onorthodoxer moet en er iets meer dwang ingezet gaat worden. Voor een mooi gebit moet Mette dan maar even doorbijten…