Voorafgaand aan een weekendje weg van ons beiden, vermaken we ons bij opa en oma Diepenveen in de sneeuw. Zij passen dit weekend op en aan rand van de tuin vol sneeuw staat de slee al op ons te wachten. Hoewel het op de slee nog wat instabiel is, heeft Mette er al snel veel lol in.
We trekken samen over het veldje in de tuin. Terwijl Margo foto’s maakt en Juliette zorgzaam waakt over de stabiele zit van Mette kijkt opa vanuit de woonkamer toe.
In een klein moment van onoplettendheid gebeurt het! Mette valt van de slee af. Ze ligt op haar buik en met haar gezicht in 6 centimeter sneeuw. Geschrokken en toch ook met een glimlach raap ik haar van de grond. De vogels in de tuin verlaten verschrikt de tuin van het luide gegil. Geschrokken, met een koud gezicht en met de resten sneeuw nog in haar snoet zoeken we even binnen beschutting en een droge handdoek. Oma is op verzoek nog wel zo aardig om even een foto te maken van het sneeuwverdriet.
Niet veel later staan we weer buiten en kunnen we onze sleetocht voorzetten. Nu mag Mette op schoot en dat is ongeveer net zo leuk als alleen…
