Mette staat gebiologeerd naar de finale van het Australian Open te kijken. Ze laat met toenemende verwondering ook haar beker met siroop steeds schuiner hangen. Dat merken we pas op als het te laat is en de siroop bij opa op het kleed gemorst wordt.
Ogen vol schaamte kijken me wat afwachtend aan. Mette ontdekt zelf de uitweg en mompelt dat het per ongeluk ging. Dat beaam ik. Dan neemt ze de ruimte die er ontstaat en ze stelt me gerust: “Dan hoef je niet bozig te zijn.”